• 23 تیر 1394 (روز توافق و ایجاد برجام): ایران، چین، روسیه، آلمان، انگلستان، فرانسه و ایالات متحده (1 + 5) برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را در مورد برنامه هسته ‌ای ایران منعقد کردند. برجام، خاتمه و لغو جامع تحریم‌ ها و اقدامات اقتصادی، مالی و نظامی مرتبط با هسته‌ای سازمان ملل، اتحادیه اروپایی و ایالات متحده را تضمین می‌کند و موجب تقویت و تسهیل توسعه‌ی همکاری و تعاملات عادی اقتصادی و تجاری با ایران می‌شود.

• 28 تیر 1394 (روز نهایی شدن): شورای امنیت سازمان ملل متحد، قطعنامه 2231 (2015) را به اتفاق آرا تصویب کرد. این قطعنامه برجام را تأیید می‌کند و متعهد می‌شود که مفاد قطعنامه‌های 1696 (2006) ، 1737 (2006) ، 1747 (2007) ، 1803 (2008) ، 1835 (2008) ، 1929 (2010) و 2224 (2015) را خاتمه دهد. همچنین، قطعنامه2231 (2015) برنامه و تعهداتی که باید توسط همه طرفها انجام شود را تعریف می‌کند.

• 27 مهر 1394(روز پذیرش و تصویب): "برجام و تعهدات قید شده در برجام" مورد پذیرش و مفاد آن آماده اجرا قرار گرفت.

• 27 دی 1394 (روز اجرا): آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌پایبندی ایران به تعهداتش را تأیید کرد و در همان روز تحریم‌های اقتصادی و مالی مرتبط با هسته‌ای ایالات متحده و اتحادیه اروپا لغو شد. همچنین، در همان تاریخ، مفاد قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل - قطعنامه 1696 (2006) ، 1737 (2006) ، 1747 (2007) ، 1803 (2008) ، 1835 (2008) ، 1929 (2010) و 2224 (2015) ) - به طور کامل خاتمه یافتند.

• 27 مهر 1399 (پنج سال پس از روز تصویب): مفاد قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل(2015) در مورد محدودیت‌های مرتبط با انتقال سلاح به و از ایران و ممنوعیت سفر بر افراد مشخص - بندهای5 ، 6 (ب) و 6(ه)- خاتمه می‌یابد.

• بر اساس بند5 از پیوست ب قطعنامه 2231 شورای امنیت:

کلیه دولت‌ها می‌توانند در فعالیت‌های ذیل مشارکت داشته و اجازه آنها را صادر کنند، مشروط به اینکه شورای امنیت از قبل به صورت مورد به مورد تصمیم به تایید آنها گرفته باشد: عرضه، فروش و یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم هرگونه تانک جنگی، خودروهای رزمی زرهی، سامانه‌های توپخانه‌ای سنگین، هواپیماهای رزمی، بالگردهای تهاجمی، ناوهای جنگی، موشکها و یا سامانه‌های موشکی، آن‌گونه که درنظام ثبت سلاح‌های متعارف ملل متحد تعریف شده است، یا تجهیزات مرتبط، شامل قطعات یدکی، به ایران، یا برای استفاده در داخل ایران و یا در جهت منافع ایران، از داخل و یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتشان، و یا توسط اتباع آنها و یا افراد تحت حاکمیت آنها، یا با استفاده از هواپیماها و یا کشتیهای حامل پرچمهای آنها، اعم از اینکه از قلمروشان نشأت گرفته یا خیر، و ارائه آموزش فنی، منابع یا خدمات مالی، مشاوره، دیگر خدمات یا کمک‌های مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، نگهداری و یا استفاده از سلاح‌ها و تجهیزات مرتبط مشروح در این بند فرعی، به ایران توسط اتباع این دولت‌ها و یا از داخل یا از طریق قلمروهای تحت حاکمیتشان. این بند تا تاریخ 5 سال پس از «روز قبول توافق» برجام یا تا تاریخی که آژانس گزارشی در تأیید "نتیجه‌گیری گسترده‌تر" ارائه دهد، هرکدام زودتر حادث شود، اعمال خواهد شد.

• بر اساس بند6(ب) از پیوست ب قطعنامه 2231 شورای امنیت:

کلیه دولت‌ها، تدابیر لازم را اتخاذ خواهند کرد که تا پنج سال بعد از «روز قبول توافق» برجام یا تا تاریخ ارائه گزارشی در تأیید «نتیجه‌گیری گسترده‌تر» توسط آژانس، هر کدام که زودتر باشد، به استثنای مواردی که شورای امنیت از قبل و به صورت مورد به مورد تصمیم دیگری اتخاذ کرده باشد، مانع از عرضه، فروش یا انتقال تسلیحات یا تجهیزات مرتبط از مبدا ایران، توسط اتباع یا کشتی‌ها و هواپیماهای تحت پرچم خود شوند، فارغ از اینکه مبدأ آنها قلمرو ایران باشد یا خیر؛

 در نتیجه، مفاد این بندها اکنون و از تاریخ 27 مهرماه 1399، با تأثیر فوری و بدون هیچ‌گونه پیش شرط و ملزوماتی، به طور کامل خاتمه می‌‌یابد.

پایگاه اینترنتی شورای امنیت سازمان ملل در قالب سوالاتی به پایان محدودیت‌های تسلیحاتی پرداخته است:

محدودیت‌های مربوط به نقل و انتقال سلاح تا چه زمانی اعمال می‌شود؟

این محدودیت‌های مرتبط با نقل و انتقال تسلیحات تا تاریخ پنج سال پس از روز تصویب ( 27 مهر 1394)یا تا تاریخی که آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر رسیده باشد، هر کدام که زودتر حاصل شود، اعمال می‌شود.

برداشته شدن ممنوعیت سفر افراد:

• بر اساس بند6(ه) از پیوست(ب)قطعنامه 2231 شورای امنیت:

به مدت 5 سال از روز قبول توافق برجام یا تا تاریخی که آژانس گزارشی موید «نتیجه‌گیری گسترده‌تر» را ارائه نماید، هرکدام زودتر باشد، تدابیر لازم برای جلوگیری از ورود یا عبور افراد اعلام‌شده در بند 6(الف) بالا به یا از سرزمین‌شان را اتخاذ نمایند، با این تاکید که هیچ چیز در این بند یک دولت را ملزم به ممانعت از ورود اتباع خود به سرزمینش نخواهد کرد.

بنابراین، از 18 اکتبر سال 2020، همه کشورها باید اقداماتی را که به منظور جلوگیری از ورود یا عبور افراد زیر از سرزمین‌های خود انجام داده‌اند را متوقف نمایند: فریدون عباسی دوانی، عظیم آقاجانی، علی اکبر احمدیان، مرتضی بهمنیار، احمد وحید دستجردی، احمد درخشنده، محمد اسلامی ،رضاقلی اسماعیلی ،محسن فخری زاده مهابادی، محمد حجازی، محسن حجتی، مهرداد اخلاقی کتابچی، ناصر ملکی، محمدرضا نقدی، محمد مهدی نژاد نوری، مرتضی رضایی، مرتضی صفری، یحیی رحیم صفوی، حسین سلیمی، قاسم سلیمانی، علی اکبر طباطبایی، محمدرضا زاهدی، محمدباقر ذوالقدر.

پایگاه اینترنتی شورای امنیت سازمان ملل در قالب سوالاتی به پایان محدودیت ممنوعیت سفر پرداخته است:

محدودیت ممنوعیت سفر چه مدت اعمال می‌شود؟

این محدودیت تا تاریخ پنج سال پس از روز تصویب برجام (27 مهر 1394) یا تا تاریخی که آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر رسیده باشد، هر کدام که زودتر حاصل شود، اعمال می‌شود.

از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است که شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 2231 :

• تاکید کرده است که: دولت‌های عضو بر اساس ماده 25 منشور ملل متحد مکلف هستند تصمیمات شورای امنیت را پذیرفته و اجرا نمایند؛
• با عنایت به لغو مفاد قطعنامه‌های سابق و سایر تدابیر پیش‌بینی شده در این قطعنامه را اعلام، و دولت‌های عضو را برای بذل توجه مقتضی به این تغییرات دعوت کرده است؛
• برجام را تایید کرده، و با ابرام خواستار اجرای کامل آن بر اساس برنامه زمانی مندرج در برجام است؛
• از همه دولتهای عضو، سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی می‌خواهد آن دسته اقداماتی که برای حمایت از اجرای برجام مناسب باشد را اتخاذ نمایند، از جمله با انجام اقداماتی که همسو با برنامه اجرایی برجام و این قطعنامه هستند، و نیز از طریق خودداری از اقداماتی که اجرای تعهدات وفق برجام را با مشکل روبرو می‌نماید؛