فهرست مطالب

درباره کتاب:

در بیان عوامل رشد جریان راست افراطی در اروپا، چهار محور را می‌توان برشمرد: بحران توزیع منابع، بحران نمایندگی سیاسی، بحران هویت و بحران مهاجرت. در چارچوب بحران توزیع منابع، احزاب راست افراطی مانند «حزب ملی بریتانیا»[1] و «جبهۀ ملی»[2] در فرانسه به افزایش میزان بیکاری، افزایش نرخ مالیات، کاهش سطح رفاه زندگی و دسترسی به آموزش واکنش نشان داده و این رویه را ناشی از ناکارآمدی احزابِ در قدرت، می‌دانند.

بحران اقتصادی که از سال 2008 از آمریکا به بسیاری از مناطق جهان تسری یافت، بیش ترین تأثیر را در اروپا بر جای گذاشت و زمینه‌های نارضایتی مردم را از سیاست‌های احزاب حاکم شکل داد. بر اساس بحران نمایندگی، راست افراطی، سیاستمداران، احزاب سیاسی و دمکراسی را تحقیر می‌کند. راست افراطی در این حقیقت که سیاستمدارانِ در قدرت نماینده مردم هستند تشکیک می‌کند و آنها را نماینده منافع اقتصادی خودشان و گروه‌های ذی‌نفوذ می‌داند. این جریان به کنش‌های فوری برای حل مشکلات مردم اعتقاد دارد. آنها باور دارند «احزاب فاسد»، «خارجی‌های مجرم» و تلاش برای رفاه افراد سربار، مشکل اصلی جوامع اروپایی است و نظام کنونی نمی‌تواند این مشکلات را حل کند. جریان راست افراطی بر نظم و سیستم مقتدر برای فائق آمدن بر معضلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تأکید دارد. 

محور دوم کتاب به تأثیرات خیزش جریان راست افراطی در کشورهای اروپایی می‌پردازد. مسلمانان، با بیش از سی میلیون نفر، بزرگترین اقلیت در جامعه اروپایی هستند و بیشتر این افراد نیز در کشورهای اروپای غربی و شمالی ساکنند؛ جایی که خاستگاه فکری و اجرایی راست افراطی است. تقابل این جریان با مسلمانان برخاسته از چند مؤلفه مهم راست افراطی است. بیگانه‌ستیزی، ضدیت با مهاجران، میهن‌پرستی رفاه‌طلبانه و برجسته‌سازی هویت ملی، نشانه‌هایی هستند که به موج مخالفت جریان راست افراطی با حضور مسلمانان در اروپا دامن می‌زنند. در مقوله بیگانه‌ستیزی، تنفر از خارجی‌ها برای گروه‌های راست افراطی بسیار مهم است، حال این خارجی‌ها، چه از خود اروپا باشند، چه از شرق آسیا و چه از خاورمیانه. بر اساس مؤلفۀ میهن‌پرستی رفاه‌طلبانه، احزاب و گروه‌های راست افراطی معتقد هستند که سیل مهاجران و به ویژه مسلمانان، فرصت‌های شغلی را از بومیان گرفته، سبب افزایش هزینه‌های بخش عمومی‌شده و رشد اقتصادی کشورشان را با رکود مواجه کرده است. 

[1]. The British National Party (BNP)

[2]. The National Front (Front National) (FN)