از ابتدای پیدایش موجودیت ساختگی رژیم اسرائیل تاکنون، بیش از صد هزار انسان بی‌گناه کشته و میلیون‌ها نفر آواره شده‌اند. در طول این دهه‌ها، فلسطینیان و مردم بی‌دفاع غزه علاوه بر اشغال سرزمینی و قتل، با تحریم‌های گسترده و محاصره کامل نیز مواجه بوده‌اند. درواقع شرایط امروز در سرزمین‌های اشغالی نتیجه بیش از ۷ دهه اشغال و کشتار افراد بی‌گناه توسط رژیم صهیونیستی بوده است.

از سال 1948 رژیم صهیونیستی تا امروز بیش از 78 درصد سرزمین‌های فلسطین را در تصرف خود درآورده و اقدام به ساخت 270 شهرک جدید و 750 هزار خانه اسرائیلی نموده است. این وضعیت در حالی است که 531 روستای فلسطینی ویران شدند. بیش از نیمی از مردم فلسطین در سال 1948 و حوالی آن به سایر کشورها پناهنده شده، یک چهارم کسانی که در همان منطقه باقی ماندند، یا آواره هستند و یا حق بازگشت به شهر و روستاهای خود را ندارند.

به گزارش اوچا (دفتر هماهنگی امور بشر دوستانه سازمان ملل) [1] در 6 ماهه اول سال 2023، 591 حمله مربوط به شهرک نشینان ثبت شده است که به طور میانگین ماهانه 99 حمله حساب می‌شود. در پی این آمار، اوچا از آواره شدن 400 نفر فلسطینی در همان سال خبر داده است و سازمان ملل نیز، سال جاری (2023) را مرگبار ترین سال از شروع ثبت تلفات برای فلسطینیان اعلام نموده است.

 بعلاوه اینکه، مرکز زندانیان فلسطین در 26 آوریل 2023 از زندانی بودن 1000 نفر در سرزمین‌های اشغالی گزارش داده است که در میان آنها افراد خردسال و نوجوان دیده می‌شوند. جدا از پناهندگی و آوارگی فلسطینی‌ها، برخی از مردم این سرزمین به جرم دفاع از حقوق اولیه خود یعنی حق زندگی در موطنشان، در زندان‌های صهیونیست ها به اسارت گرفته شده‌اند و شرایط بسیار دشواری را تحمل می‌کنند. از منظر قانون، با توجه به اینکه رژیم صهیونیستی یک رژیم غیرقانونی محسوب می‌شود، دادگاه‌های برگزار شده توسط آن، غیرقانونی بوده و صلاحیت آن را ندارد که فردی را که اهل سرزمین تحت اشغال است، به جرم اعتراض نسبت به اشغال وطنش محاکمه نماید.

در تمام این سال ها، حتی افراد دارای معلولیت در حملات هوایی رژیم صهیونیستی نیز در شرایط بسیار وخیم بسر برده اند. محاصره غزه توسط رژیم اشغالگر محدودیت های زیادی را در دسترسی فلسطینیان به کمک های اولیه، مراقبت های پزشکی، برق ضروری ایجاد کرده است. رژیم صهیونیستی برای توجیه بمباران‌های پیاپی خانه‌های فلسطینیان، چنین استدلال می‌کند که سیاست بازدارندگی را پیش گرفته است.

سازمان عفو بین الملل در تاریخ 28 ژوئیه 2023  در واکنش به حکم دادگاه رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین که براساس آن 500 فلسطینی محکوم به کوچ اجباری شده اند را به مثابه آپارتاید محسوب کرد. براساس این حکم ، فلسطینیان تا ماه مارس 2024 ملزم به تخلیه زمین و خانه‌های خود هستند و علاوه برآن باید جریمه ای معادل 31700 دلار را پرداخت نمایند. این در حالی است که سازمان دیده بان حقوق بشر به جای توجه به آوارگی فلسطینیان ، در تاریخ 20 آوریل 2023 به درخواست چند سازمان حقوق بشری به حمایت از یهودیان در جهت مبارزه با یهودی ستیزی مبادرت ورزید!

اخراج اجباری فلسطینیان برای اجرای طرح ساخت محله ای جدید به نام دیمونا برای یهودیان است. این رفتار فقط گوشه ای از قوانین تبعیض آمیز در مورد مالکیت زمین و دارایی برای اجرای آپارتاید علیه شهروندان فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی را نشان می دهد.  حماس در بیانیه 8 اگوست 2023 اظهار داشت که تاکتیک رژیم صهیونیستی برای تخریب خانه‌های فلسطینیان " سیاست ناتوانی" است و شکست این سیاست در سرکوب مقاومت و تاثیرگذاری بر روحیه مبارزان مقاومت و خانواده‌های مبارز آنها ثابت شده است.

بر اساس موازین حقوقی که در کل جهان پذیرفته شده، فردی که از سرزمین مادری خود رانده می‌شود حق دارد پیگیر حق و حقوق پایمال شده خود باشد و سازمان‌های بین‌المللی در این خصوص وظیفه دارند این حق را به رسمیت شناخته و زمینه بازگشت آوارگان به موطن اصلی خود را فراهم آورند.

این در حالی است که سازمان‌های بین‌المللی در خصوص آوارگان فلسطینی کوتاهی زیادی انجام داده اند. هفت دهه است که فلسطینیان با تهدید و کشتار از موطن خود رانده شده اند و سازمان‌های بین‌المللی در برابر جنایت صهیونیست ها سکوت کرده‌اند. در این رابطه سه دسته از سازمان‌های بین المللی می‌توانند به این مسئله ورود کنند و رژیم صهیونیستی را مسئول آشوب ها بدانند. دسته اول، سازمان‌های حقوق بشری مانند شورای حقوق بشر و گروه‌های حقوق بشری چه دولتی و چه غیردولتی است، دسته دوم سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن است و دسته سوم، دادگاه‌های حقوقی و بین المللی به ویژه دیوان بین‌المللی کیفری که می‌توانند در این عرصه وارد شوند. هر چند رژیم صهیونیستی عضو این دیوان نیست، اما دادستان دیوان بین‌المللی کیفری می‌تواند تحقیقاتی راجع به جنایات رژیم صهیونیستی آغاز نماید. 

امروز رژیم صهیونیستی با تخریب هزاران خانه فلسطینی، ویرانی صدها روستا، قتل عام مردم فلسطین شکست تلاش اتحادیه اروپا و نهادهای بین المللی را بیش از پیش پررنگ کرده است. نهادهای بین المللی به جای کمک و ابتکار عمل جهت خاتمه دادن به تخلفات رژیم اشغالگر و اجرای عدالت مورد انتظار فلسطینیان، همچنان با حمایت و همکاری بیشتر سیاسی، اقتصادی و فن آوری به رژیم صهیونیستی پاداش می دهد.

امروز نباید اجازه داد که رژیم صهیونیستی با مظلوم نمایی و استفاده تبلیغاتی، حقوق مردم فلسطین را پایمال نماید و نقش  قربانی را بازی کند. کشورهای حامی فلسطین باید در مسیر اطلاع رسانی در میان افکار عمومی، از جنایات دولت اشغالگر پرده بردارند. همان گونه که رسانه‌های آمریکایی در دوره جنگ های جهانی با ساخت صدها فیلم علیه نازی‌های آلمان کاملا افکار عمومی را از رفتار نازی‌ها مطلع ساختند. حمله وقیحانه اخیر رژیم صهیونیستی به بیمارستان «المعمدانی» و قتل عام بیش از هزار نفر از زنان و کودکان بی گناه که مصداق جنایت جنگی آشکار است؛ نیازمند اتحاد مسلمانان و تمام آزادی خواهان جهان برای پایان یافتن ماشین کشتار نازی جدید جهانی یعنی صهیونیست ها و محک جدید حقوق بشری برای سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری جهانی است.                                                                                       

معصومه سیف افجه ای، مدیر گروه مطالعات حقوق بشر و زنان

 (مسئولیت محتوای مطالب برعهده نویسندگان است و بیانگر دیدگاه‌های مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی نیست)

1- OCHA: United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs