نشست مجازی مشترک مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی و موسسه مطالعات راهبردی اسلام آباد پیرامون موضوعات دوجانبه، منطقه ­ای و اتصال منطقه ای روز سه شنبه مورخ 20 مهر 1400 برگزار شد. این نشست با سخنرانی آقایان محمدحسن شیخ‌الاسلامی رئیس مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی، مجید قافله باشی معاون پژوهشی و مطالعاتی مرکز مطالعات، محسن روحی صفت معاون پژوهشی و مطالعاتی پیشین مرکز مطالعات، حسین ابراهیم خانی و سعید قادری کارشناسان ارشد مرکز مطالعات از یک سو و آقایان اعزاز احمد چادری (Aizaz Ahmad Chaudhry) مدیرکل موسسه مطالعات راهبردی اسلام آباد، طلعت شبیر (Talat Shabbir)  مدیر مرکز مطالعات چین ـ پاکستان و خانم امینه خان (Amina Khan) مدیر مرکز افغانستان، خاورمیانه و آفریقا در موسسه مزبور و خانم رفعت مسعود (Riffat Masood) سفیر پیشین پاکستان در ایران از سوی دیگر برگزار شد.

شرکت کنندگان نشست مزبور در قالب سه پنل «روابط دوجانبه» و «وضعیت افغانستان» و «اتصال منطقه ای» به گفتگو و تبادل نظر پرداختند. مهم­ترین مباحث مطرح شده در این نشست به شرح ذیل است:

• ایران یکی از اولین کشورهایی بود که پاکستان را بعد از استقلال به رسمیت شناخت. دو کشور از اشتراکات فرهنگی، مذهبی، قومیتی و زبانی؛ پیشینه تاریخی، نزدیکی جغرافیایی، روابط نزدیک سیاسی و اقتصادی و سرنوشت منطقه ای مشترک برخوردارند. تحولات منطقه ای معماری امنیتی جدید منطقه ای و همکاری‌های نزدیک میان ایران و پاکستان را ضروری می سازد.
• همکاری‌های اقتصادی قوی میان دو کشور موجب مستحکم­تر شدن روابط دوجانبه خواهد شد. پاندمی‌کرونا و کار مشترک بر واکسیناسیون، گسترش توریسم در همه ابعاد آن (از جمله گردشگری سلامت)، تقویت مکانیزم­ امنیتی در رابطه با مرز مشترک دو کشور، گسترش بازارچه‌های مرزی، سفر و تبادلات مردمی؛ تبادل دانشجویان و متخصصان از جمله موضوعات همکاری میان ایران و پاکستان هستند.
• وضعیت افغانستان به یک اندازه برای ایران و پاکستان مهم است و تحولات آن بر هر دو کشور و منطقه تاثیر می­گذارد. بنابراین، لازم است تا آنها و نیز کشورهای منطقه در رابطه با ایجاد ثبات و صلح در افغانستان همکاری داشته باشند.
• اتصال منطقه ای در پرتو منتفع شدن از وابستگی متقابل و شکوفایی اقتصادی حائز اهمیت است. اتصالات منطقه ای از مولفه‌های کلیدی طرح توسعه اقتصادی چشم انداز 2025 و سیاست خارجی پاکستان می‌باشد. پاکستان از موقعیت ژئواستراتژیک در اتصال آسیای مرکزی به اقتصادهای بزرگ و اقیانوس هند برخوردار است.