نشست مجازی مشترک مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی ایران و بنیاد مطالعات راهبردی و بین المللی اسپانیا (FESEI) پیرامون مسائل منطقه ای و بین المللی روز چهارشنبه مورخ 1 بهمن 1399 برگزار شد. این نشست با حضور آقایان دکتر سید محمدکاظم سجادپور رئیس مرکز مطالعات سیاسی و بین الملل، مجید قافله ­باشی معاون پژوهشی و مطالعاتی، کامبیز شیخ ­حسنی، علی خوشرو و محمد نیکخواه کارشناسان ارشد مرکز مطالعات سیاسی و بی الملل، حسن احمدیان استاد دانشگاه تهران، جوزه ماریا آلوارز (Jose Maria Alvarez) رئیس بنیاد مطالعات راهبردی و بین المللی، میگل آلوارز (Miguel Alvarez)، مارینو ملینا (Marinio Molina) آلجندرو وردیجو (Alejandro Verdejo) و جوسه ونتورا (Jose Ventura) از محققان ارشد بنیاد مذکور برگزار شد.

نشست مزبور در قالب دو پنل «بررسی مهمترین تحولات شرق مدیترانه، غرب آسیا و شمال آفریقا» و «برجام و تاثیر انتخابات در ایالات متحده آمریکا بر برجام» به پاسخگویی بدین سئوالات اختصاص داشت:1) پیامدهای دولت جدید آمریکا در منطقه غرب آسیا چیست؟ 2) آخرین تحولات در منطقه مدیترانه شرقی و آفریقای شمالی چیست؟ 3) تأثیرات دولت جدید ایالات متحده در مسائل بین المللی چه خواهد بود؟ 4) چشم انداز روابط  فرا آتلانتیک به دلیل برگزیت و دولت جدید ایالات متحده چیست؟

مهمترین مباحث مطرح شده در این نشست به شرح ذیل است:

• در حال حاضر یک دوره انتقالی و گذار جدی در ایالات متحده در زمینه‌های مختلف رخ می دهد که بر سایر کنشگران نیز در مناطق مختلف تاثیرات فراوانی دارد. هرگز در تاریخ ایالات متحده سابقه نداشته است که برای مراسم تحلیف ریاست جمهوری این کشور 25 هزار نیروی نظامی امنیت مراسم را تامین نمایند. در همین زمینه مشخص است که ترامپ در ایالات متحده امریکا شکست خورد اما ترامپیسم همچنان زنده است.
• مهم ترین نکته در خصوص خاورمیانه، مسئله عدم توازن در این منطقه است. این عدم توازن هم در سطح ملی و هم در سطح منطقه ای  وجود دارد. ایالات متحده امریکا در 4 سال گذشته نقش مخربی در منطقه داشته است. این در حالی است که ایران همواره در مناقشات منطقه نظیر بحران سوریه و یمن نقش سازنده ای ایفا نموده است.
• اروپا به خصوص کشور اسپانیا همواره یک شریک سنتی برای ایران بوده است.  ایران از سال 2003 این فرصت را در اختیار اروپا گذاشت تا  بحران غیر ضرور هسته ای ایران را از طریق دیپلماسی به پایان برساند. اما متاسفانه اروپا نتوانست از این فرصت به خوبی استفاده کند. این موضوع در کنار بی­تحرکی در اجرای برجام موجب بی­اعتمادی ایران به اروپا شد. لذا اروپا در دوره بعد از ترامپ می‌توانست نسبت به جبران آن اقدام نماید و نقش سازنده تری نسبت به قبل ایفا نماید.